Piet Sprengers (ASN Bank): ‘De twee gezichten van de fossiele-energiesector’
De SFDR moet informatie verbeteren over de impact van financiële producten die duurzaamheid promoten of beogen. Waarom niet ook over de impact van alle andere financiële producten (art. 6)?
Piet Sprengers (ASN Bank): ‘duurzame bedrijven bestaan (nog) niet’
Patagonia, het duurzame kledingmerk, ziet zichzelf niet als een duurzaam bedrijf zo communiceerden zij onlangs.
Een duurzame toekomst is niet haalbaar en betaalbaar
Duurzame Dinsdag, de ‘Prinsjesdag’ van de duurzaamheid. Al 23 jaar brengt deze dag politiek en vernieuwers in de samenleving bij elkaar om de krachten te bundelen. Dit jaar nam staatssecretaris Van Weyenberg van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat een koffer met 414 innovatieve ideeën uit de samenleving in ontvangst en de nummer 1 van de Trouw Duurzame 100, Werner Schouten, de voorzitter van de Jonge Klimaatbeweging, las de ‘Duurzame Troonrede’ voor. En dat allemaal in het bijzijn van duurzame ondernemers, politici, beleidsmakers, vertegenwoordigers van grote bedrijven, maatschappelijke organisaties en afgevaardigden van de media. Een feestelijke dag dus, tot Werner aan zijn troonrede begon. Werner was namelijk boos.
Klimaatverandering is niet meer iets dat ons overkomt
‘Later koop ik een woonboot met 10 verdiepingen, waar de hele familie kan wonen. En mensen kunnen komen logeren. In de kelder komt de voorraad. Op het dak komen de moestuin, de zonnepanelen en een plek om lekker te zitten. Vanaf daar kunnen we zien hoe het water stijgt en de wereld vergaat.’ Mijn 12-jarige zoon zei dit, toen we samen de hond uitlieten langs de oever van de Waal. Ik werd er even stil van. Hoe kwam hij daar nou bij?
Komen slow travel vakanties in een stroomversnelling?
Als tiener en student hield ik van reizen met de trein. Of het nou met de nachttrein naar de wintersport of met een interrailkaart kriskras door Europa was, ik vond het avontuurlijk en romantisch. Later ging ik vaker vliegen. Vooral vanuit praktisch oogpunt. Het maakte de wereld zo klein, omdat het een stuk sneller was. Je bent eerder in India met het vliegtuig dan met de trein in Spanje.
Meedoen aan de koffierevolutie
Al lange tijd droom ik van een goed espressoapparaat. Een machine waar je zelf verse bonen voor maalt en als een echte barista een caffè mee zet, die in een Italiaanse bar de goedkeuring van de vaste klanten zou krijgen. Maar naast een overheerlijke smaak wil ik dit apparaat ook omdat het geen afval produceert, maar vooral om me vol overgave te kunnen aansluiten bij de koffierevolutie.
Tegels er uit, groen er in
In de Belgische stad Lier kregen 30 gezinnen het bevel om op korte termijn hun voortuin te ontharden. Klinkers, kiezels en tegels moesten eruit en groen erin. Ik vond het wel een mooie maatregel, die in Nederland ook geen kwaad zou kunnen. De helft van de Nederlandse tuinen is namelijk betegeld. Nog los van het feit dat al dat grijs bijzonder ongezellig is en groen juist gelukkig maakt, is zo’n betegelde tuin ook om andere redenen geen goed idee. Bij heftige regenval kan het water door al die stenen nergens de grond in, wat leidt tot overstromingen. Zeker zo erg is het dat door al die tegels de biodiversiteit in Nederland steeds verder afneemt.
Voor alles wat je nodig hebt, is er een duurzaam alternatief
Wat is de missie van jullie platform? Het was een vraag van een ondernemer met een mooi, duurzaam bedrijf, in een verkennend gesprek om samen te werken. Ik antwoordde dat we op een toegankelijke en positieve manier mensen inspireren om in hun dagelijks leven duurzame keuzes te maken. En terwijl ik daar over uitweidde, besefte ik ineens twee dingen. Ik hoef in gesprekken nooit meer de noodzaak te beargumenteren waarom we dit doen en dat er inmiddels voor alles wat je eet of gebruikt een duurzaam alternatief is.
Tegenslagen, een lange adem en uiteindelijk succes
Lang geleden werd ik verliefd op een huis aan de Amstel. Het was een oud, vrijstaand wit huis met een grote veranda, groen en witte kozijnen, een rommelige tuin en hoge bomen. In de stad, maar omgeven door groen. Het lag langs mijn vaste renroute en elke keer als ik er langsliep, maakte mijn hart een sprongetje. Ik stelde me voor hoe ik op de veranda zou zitten met de hond aan mijn voeten, de zon op mijn gezicht en een glas wijn in mijn hand. Het was helaas een onbereikbare liefde, want het huis stond niet te koop en als dat wel zo zou zijn, was het ruim boven mijn budget. Dat verhinderde me niet om er over te dromen, maar daar bleef het ook bij.
Papier van steen en hout uit een laboratorium
In mijn huis hangt een hele grote wereldkaart. Regelmatig ga ik er even voor staan. Soms om weg te dromen bij alle landen die ik nog wil bezoeken. Soms om mijn kinderen te laten zien waar een land ligt en soms om nieuws op me in te laten werken, zoals het feit dat er elk jaar 6,5 miljoen hectare bos verdwijnt. Omgerekend zijn dat 17 voetbalvelden per minuut, maar hoe lang ik ook over dit aantal nadenk, of hoe lang ik ook naar de wereldkaart kijk; ik kan het niet bevatten.
