Survival of the fittest, of van de duurzaamste?

De dagen lijken tegenwoordig allemaal op elkaar. Op aanraden van André Kuipers, die onze huidige situatie enigszins vergelijkbaar vond met het maken van een ruimtereis, hebben wij thuis een vast ritme. Opstaan, sporten, aankleden, ontbijten, werken, pauze, werken, spelletjes doen, koken, eten, ontspannen, slapen. Met als hoogtepunt in het weekend een tripje naar de supermarkt en het opruimen van delen van ons huis. En aangezien ik op een ruimtereis ben, moet ik – zolang ik gezond ben – er alles uithalen wat erin zit.

Zelden was ik zo fit, was mijn huis zo goed georganiseerd, had ik ineens extra schrijfinspiratie voor mijn proefschrift, was mijn inbox leeg, had ik een beginnende moestuin, klopte mijn werkschema en waren mijn kinderen plotseling gedisciplineerd en vol creatieve ideeën. Ineens besefte ik hoeveel tijd het kost om een sociaal leven te hebben, dat van mijn kinderen een beetje in goede banen te leiden en van hot naar her te rennen. En ondanks het gemis van mijn vrienden en favoriete werkplekken, besloot ik deze periode maar te omarmen en te gebruiken om te lezen, plannen te maken en nieuwe concepten te bedenken, maar voor welke toekomst?

Als partner bij hetkanWEL, een positief nieuwsplatform, lees ik zo veel mogelijk (inter)nationale media. Over het algemeen levert me dat nieuwe en vaak interessante inzichten op, maar nu alleen verwarring. De duurzame koplopers zien kansen in deze crisis, waarbij het nu het moment lijkt om te investeren in duurzame oplossingen en collectieve bewustwording. Aan de andere kant lees ik de doemscenario’s van economen, filosofen en andere denkers, die verwachten dat deze crisis protectionisme en conflicten tussen landen verder zal aanwakkeren en massale werkloosheid en armoede zal veroorzaken. 

Bij hetkanWEL hebben we besloten om ons niet te laten verlammen door wat ons mogelijk te wachten staat en ons geen onnodige zorgen te maken over de budgetten van klanten, die zeker onder druk komen te staan. We blijven doen wat we altijd doen; dagelijks artikelen schrijven over positieve verandering, werken aan ons boek dat in oktober uitkomt, met onze lezers in gesprek gaan over waar ze behoefte aan hebben en genoeg geld genereren om ons bestaan niet in gevaar te brengen. Als bedrijf met idealen is er altijd spanning tussen de missie en geld verdienen. Dat is nu niet anders. Flexibiliteit, doorzettingsvermogen, samenwerking, creativiteit en een langetermijnvisie zullen ons hier doorheen slepen. En dat zien we ook bij anderen. 

Denk aan de duurzame bedrijven, die in een korte tijd een extra service in het leven riepen, nu andere producten maken dan normaal, als collectief naar buiten treden om lokale ondernemers te beschermen, kortingen geven aan mensen in essentiële beroepen, hun producten of diensten gratis ter beschikking stellen of op een andere manier helpen. Welke kant de toekomst ook opgaat, deze bedrijven zullen het wel redden, want ze zijn gewend om tegen de stroom in te zwemmen.  

En of we na deze crisis eindelijk stroom meekrijgen, of blijven vechten voor een duurzame toekomst, zal de tijd ons leren. Deze ruimtereis – en mijn strakke sportregime – zullen in elk geval bewijzen dat het niet de survival of the fittest óf van de duurzaamste is, maar dat die twee samen moeten gaan in een toekomst, waar ik graag naar toe zou willen werken.

*****
Asceline Groot is ondernemer bij hetkanWEL, schrijfster van ‘Het Nieuwe Groen’ en PhD kandidaat aan de Radboud Universiteit Nijmegen. In haar columns schrijft zij over (start-up) sociale ondernemingen en trends en ontwikkelingen op het gebied van duurzaamheid.