Ondanks dat velen op korte termijn hun goede voornemens niet zullen volhouden, zien we ook een opvallende trend, waarbij een grote groep mensen de wens heeft hun leven een andere betekenis te geven. En daar echt werk van maakt. Ze willen meer genieten, vaker mediteren, minder hard werken, minder stress, kleiner wonen en meer reizen, regelmatig wandelen in de natuur, minder spullen bezitten en kopen en minder vlees eten. Je kunt deze wensen terug herleiden tot twee belangrijke onderwerpen: de keuze voor welzijn boven welvaart en kwaliteit boven kwantiteit. Zij vinden daarbij aansluiting bij een groeiende groep duurzame bedrijven, die op hun behoeftes inspelen met klimaatneutrale huizen, elektronica waarbij je onderdelen kunt vervangen, abonnementen om kleding te lenen of te huren, apps die je helpen om te beginnen met mediteren, of plantaardig te eten. We kunnen best concluderen dat het groeiende bewustzijn over duurzaamheid toeneemt en langzaamaan mainstream wordt, voor consumenten en bedrijven. En dat geeft hoop.

En terwijl ik vol positieve energie het nieuwe jaar inging, las ik dat hét woord van 2019 – schaamte was. Je kunt het woord -schaamte toevoegen aan allerlei milieubelastende keuzes. Denk aan vliegschaamte, koopschaamte, of houtkachelschaamte. Ik schrok, want schaamte is een uitingsvorm van angst om de ander teleur te stellen en heeft een negatief effect op de intrinsieke wens om verantwoordelijkheid te nemen voor positieve verandering. En op alle onzekerheden die daarbij komen kijken, want schaamte verkrampt. Dat ervoer ik zelf niet veel later.